Om u een indruk te geven waar mijn boek ‘Feyenoorder ben je niet voor je lol’ over gaat heb ik hieronder een van de verhalen opgeschreven.
Ik merk aan alles dat ik zo graag die schaal op de Coolsingel wil zien. Het is nog vijftien wedstrijden voetballen en als mijn hunkering naar een schaal ooit vervuld kan worden is het nu. Alles klopt tot op heden en dat moet zo blijven. Niets mag verstoord worden, ook niet die kabouter die bij mij op het dak van de keuken staat. De kabouter is een grapje van de buurman, die in de jeugd van PSV heeft gevoetbald. We delen samen de oprit van het huis en voor mijn verjaardag heeft hij een kabouter laten figuurzagen die een Feyenoord-shirt draagt en aan de andere zijde een PSV-shirt. De afspraak is dat het shirt van de club die bovenaan staat zichtbaar is vanaf de oprit. En dat is vanaf dag één het Feyenoord-shirt. Elke dag kijkt mijn buurman dus tegen een Feyenoord-shirt aan. Al bijna een half jaar is er geen moment geweest dat ik de kabouter moet omdraaien. Ik geloof niet in kabouters, ik heb geen vaste rituelen waaraan ik me houd zodat ze geluk brengen. Maar deze kabouter brengt geluk!
De eerste januaristorm raast over ons land. Harde windstoten beuken op de gevel van het huis. De bomen in de straat dansen mee op de stevige wind. Ik slaap onrustig en hoor dat een windvlaag de kabouter te pakken heeft gekregen. Hij is omgevallen. Ik kijk uit het raam en zie de kabouter liggen. Twijfel heeft zich meester van me gemaakt. De ene helft in mij zegt dat de kabouter recht gezet moet worden want als ik dat niet doe roep ik het onheil over Feyenoord af. De andere helft zegt dat ik me niet moet aanstellen en dat de kabouter geen enkele invloed heeft op een kampioenschap van Feyenoord. Het is maar een stuk hout, op het veld moet het gebeuren en niet op een dak van een keuken. Mijn rationele helft wint. Ik duik het bed weer in en probeer de slaap te vatten. Morgenvroeg zet ik hem wel weer recht. Maar de omgevallen kabouter spookt door mijn hoofd. Tot nu toe heeft hij geluk gebracht, hij mag daar niet zo liggen. Het dekbed wordt opzij geslagen en even later sta ik in mijn onderbroek in het holst van de nacht op het dak van de keuken om een kabouter recht te zetten, het Feyenoord-shirt gericht naar de oprit. Een stevige steen wordt op de voet van de kabouter gelegd zodat hij sterker is dan de razende storm. Alles voor een kampioenschap. In bed vraag ik me af wat ik in hemelsnaam aan het doen ben. Welke idioot staat er midden in de nacht op om een houten kabouter in een Feyenoord-shirt recht te zetten? Niemand, maar dan ook werkelijk niemand in Nederland zal dit doen. Maar ik wel. Ik wil dat Feyenoord kampioen wordt, en dat kan alleen als alles klopt. Zeventien jaar lang gaat het al mis, zeventien jaar lang staan we droog, de eenentwintigste eeuw is tot op heden niet de eeuw van Feyenoord, maar nu, het seizoen 2016/2017 moet het gebeuren. We staan vijf punten los op Ajax en dat wil ik graag houden zo. Niets mag mis gaan, ook niet een gevallen kabouter.